چهارشنبه ۱۹ دی ۱۴۰۳
بازدید:۱۵۳
صدآنلاین | «الدَّجَاجُ خِنْزِیرُ الطَّیْر» دلایل زیادی دارد و یکی از آنها این است که مرغ به مدفوع خودش و حتی سایر حیوانات و انسان، نوک می‌زند؛ امیرالمؤمنین(ع) فرمودند "چرا از گوشت جوجه استفاده نمی‌کنید؟" و در تعریف جوجه فرمودند "جوجه باید پایین‌تر از 500 گرم وزن داشته باشد" و این یعنی جوجه طبیعی مرغ و خروس زیر 500 گرم برای خوردن عالی است اما اینکه مرغهای چند کیلویی را به وزنهای کوچکتر تقسیم کرده و به اسم جوجه به خورد ما می‌دهند یک ظلم است.به گزارش خبرنگار فرهنگی صد آنلاین ، دکتر حسن اکبری متخصص آسیب‌شناسی، دانشیار دانشگاه شهید بهشتی و محقق طب سنتی ایرانی ــ اسلامی گفت : روایت است که در اصول کافی نقل می‌کند که امیرالمؤمنین(ع) در مورد خوردن گوشت مرغ فرمودند: «الدَّجَاجُ خِنْزِیرُ الطَّیْرِ» یعنی مرغ، خوک پرندگان است؛ این خوک پرندگان الآن تبدیل به غذای مهمانی و عزاداری و عروسی ما شده در حالی که در زمان امیرالمؤمنین(ع) مرغها هورمونی نبوده و این به‌معنی آن است که ایشان خوردن مرغهای رسمی را هم نهی کرده‌اند.
«الدَّجَاجُ خِنْزِیرُ الطَّیْر» دلایل زیادی دارد و یکی از آنها این است که مرغ به مدفوع خودش و حتی سایر حیوانات و انسان، نوک می‌زند؛ امیرالمؤمنین(ع) فرمودند "چرا از گوشت جوجه استفاده نمی‌کنید؟" و در تعریف جوجه فرمودند "جوجه باید پایین‌تر از 500 گرم وزن داشته باشد" و این یعنی جوجه طبیعی مرغ و خروس زیر 500 گرم برای خوردن عالی است اما اینکه مرغهای چند کیلویی را به وزنهای کوچکتر تقسیم کرده و به اسم جوجه به خورد ما می‌دهند یک ظلم است.
آیا در روایات گوشت مرغ به گوشت خوک تشبیه شده است
نظر امام علی(ع) را در مورد مقایسه دو گوشت با یکدیگر خواستم. خلیفه دوم عمر نیز حضور داشت و گفت: بهترین گوشت، گوشت مرغ است! علی(ع) فرمود: نه هرگز! آن خوک پرندهها است، بهترین گوشت از جوجه کبوتری است که پرواز را یاد گرفته و یا نزدیک است یاد بگیرد!
در روایتی از حضرت علی(ع) آمده است که گوشت مرغ در بین پرندگان، مانند گوشت خوک است در بین چهار پایان. این تشبیه به چه معنا است؟
پاسخ اجمالی
در ارتباط با پرسش مطرح شده باید گفت؛ روایتی در این زمینه وجود دارد که به معنای حرام بودن گوشت مرغ نیست:
«ذَکَرْتُ اللُّحْمَانَ عِنْدَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ عُمَرَ حَاضِرٌ فَقَالَ عُمَرُ إِنَّ أَطْیَبَ اللَّحْمَیْنِ لَحْمُ الدَّجَاجِ فَقَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع کَلَّا إِنَّ ذَلِکَ خَنَازِیرُ الطَّیْرِ وَ إِنَّ أَطْیَبَ اللَّحْمِ لَحْمُ فَرْخِ حَمَامٍ قَدْ نَهَضَ أَوْ کَادَ یَنْهَض»؛[۱]
راوی می‌گوید: نظر امام علی(ع) را در مورد مقایسه دو گوشت با یکدیگر خواستم. خلیفه دوم عمر نیز حضور داشت و گفت: بهترین گوشت، گوشت مرغ است! علی(ع) فرمود: نه هرگز! آن خوک پرندهها است، بهترین گوشت از جوجه کبوتری است که پرواز را یاد گرفته و یا نزدیک است یاد بگیرد!
این روایت در مقام مقایسه گوشت پرندگان با یکدیگر است که امام علی(ع) گوشت جوجه کبوتر را بر گوشت مرغ ترجیح داده است؛ زیرا مرغی که در طبیعت رها می‌شود و قدرت پرواز نیز ندارد؛ در بسیاری از موارد مانند خوک از فضله و مدفوع حیوانات دیگر استفاده می‌کند، بر خلاف جوجه کبوتری که توسط انسان پرورش می‌یابد و یا توسط مادرش که قدرت پریدن دارد از غذاهای بهتری بهره‌مند می‌شود. و این به معنای حرمت - و یا حتی کراهت - گوشت مرغ نیست. منبع/ایکنا
[۱]. برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، مصحح، محدث، جلال الدین، ج ۲، ص ۴۷۵، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۷۱ق.
